ՎԱՂԱՄԵՌՈՒԿ կամ ՎԱՂՄԵՌՈՒԿ. σχοινέντον, σχοινάνθος schoenactum, juncus odoratus. Անուն խոտոյ, որ է որպէս պրտու հոտաւէտ ...։ (Գաղիան.։ Բժշկարան.։ Վստկ. մծբ։)
cf. ՎԱՂԱՄԵՌ ՎԱՂԱՄԵՌԻԿ) կամ որպէս Վաղ եւս մեռեալ. կանխաւ վախճանեալ.
Մաղթանք եւ կամ այլ արդիւնք, զոր առնեմք վասն ներկայ եւ կամ վաղամեռուկ ննջեցելոցն. (Մխ. ապար.։)