adj.

ՎԱՂԱՄԱՀ ὡκύμορος q.d. ocys moriens subita morte sublatus, immaturo fato abreptus, brevis vitae. որ եւ ՎԱՂԱՄԱՀՈՒԿ. Վաղամեռ. վաղամեռիկ. արագավախճան. արագամահ. յանկարծամահ. շուտ մեռնօղ, քիչ ապրօղ.

Մահականցուս այս, եւ ախտաւոր, եւ վաղամահ։ Վաղամահ իմն եւ կնատ սրամտութիւն թողանի զօրէն պղպջակի. (Նիւս. կազմ.։)

Որոց որդիք չեն լեալ ամենեւին, եւ կամ վաղամահք եղեն՝ զորս ծնանն։ Պարտ էր վաղամահ լինել այնոցիկ, որք ընդ ուտելն՝ միանգամայն եւ քաղցնուն. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին. ՟Բ. 7։)

Զանասունս սակաւակեացս եւ վաղամահս։ Վաղամահ լինին վասն կարօտութեան. (Իգն.։ Վանակ. յոբ.։)

Եւ Արագ մահացուցիչ. որով ոք վաղ մեռանի.

Վաղամահ սովով վախճանել. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Վաղամահուկ

Voir tout