Վաճառակից

adj.

συμπραγματευόμενος qui simul negotiatur. Ընկեր եւ գործակից կամ բաժանորդ ի վաճառս եւ ի տուրեւառս, օրթագ, տիւքքեան տալ, եւ այլն.

Եւ որ այլ ոք բարեկամք եւ մերձաւորք եւ վաճառակիցք էին. (՟Գ. Մակ. ՟Գ. 6։)