adj.

ՎԱՐԴԱՏԵՍ ՎԱՐԴԱՏԵՍԱԿ. Ունօղ զտեսիլ վարդի. վարդագոյն. վարդատիպ.

Վարդատես արիւն սուրբ վկայից՝ մանկանցն բեթղեհեմի. (Տօնակ.։)

Վարդատեսակ արիւն վկայից, կամ մանկանց բեթղեհեմի. (Ճ. ՟Բ.։ Կամրջ.։ Տօնակ.։)

Վարդատեսակ պսակի. (Գանձ.։)

Վարդատեսակ շրթունք. (Ոսկ. զատիկ.։ եւ Նանայ.։)