adj.

blooming as a rose.

adj.

Փթթեալ որպէս զվարդ. բացեալ կամ սկսեալ բանալ զկոկոնն.

Հեղոյր արիւն նոցա, եւ ծածկէր զջուրն ի նմանութիւն վարդափթիթ ծաղկաց. (Տէր Իսրայէլ. մարտ. ՟Թ.։)

Ի լիբանան ծառ ծաղկեցաւ՝ վարդափթիթ սաղարթաբեր, զէմմանուէլն պտղաբերեաց՝ քաղցրաճաշակ առիթ կենաց. (Տաղ խաչի.։)

Համեմատ նշան ծաղկաց վարդափթիթ կարմրութեամբ զարիւնս իւրեանց հեղին. (Տօնակ.։)

Այն ինչ դեռ տէգ մուրուացն ի վերայ գեղեցկատեսիլ վարդափթիթ ծնօտիցն բուսանէր. (Փարպ.։)