cf. Վարձիմ.
ՎԱՐՁԵՄ ՎԱՐՁԻՄ. μισθόω, μισθόομαι mercede conduco եւ φερνίζω doto, dotem constituo. Ի վարձու ունել կամ առնուլ. եւ Վարձանօք առնուլ զկին. ըստըկով կամ վարձքով բռնել.
Վարձեցին եւս իւրենաց զբաղատմ։ Զնոյն նքեանց ի մշակութիւն վարձեցին. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։ Լմբ. պտրգ.։)
Վարձեցաւ նոքօք աբիմեղէք արս սրիկայս։ Վարձեցայ ես (զկին մի) հնգետասան արծաթոյ։ Վարձանօք վարձեսցի զնա իւր կնութեան. (Դտ. ՟Թ. 4։ Ովս. ՟Գ. 2։ Ել. ՟Ի՟Բ. 16։)
Վարձեցան հազար քանքար արծաթոյ զօրս բազումս. (Եփր. մն.։)
Ո՞չ վարձէիր քեզ բարեխօսս. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Առօրեայ վարձկանն, որ ոչ՝ ի տարիս եւ յամիսս եւ ի շաբաթս է վարձեցեալ. (Իսիւք.։)
Կամ որպէս Վարձաւորիլ. շահել. առնուլ ի վարձ.
Վարձեսցուք զպսակս. (Իսիւք.։)
Ի վաստակս ձեռաց իւրոց զաւուրն հացիկն առօրեայ վարձեալ. (Վրք. հց. ձ։)
Եւ Շահեցուցանել. յարգել. արկանել ի սեղանաւորս տոկոսեօք. եւ Շահել.
Վարձեսցուք զարծաթն՝ զոր ընկալաք, զի կոչիցիմք ծառայք քաջք եւ ժիրք. (Մծբ. ՟Զ։)
Տէ՛ր, քանքարն քո տասն քանքար վարձեցաւ։ Այն՝ որ զհինգ քանքարն վարձեցաւ. (Եփր. աւետար.։)
Մեղքն՝ աստ վարձեցան ձեզ զամօթ, եւ վախճան նոցա դարձեալ ժողովի մահն երկրորդ. (Եփր. հռ.։)