ն.

ՎԱՐՁԿԱՆԵՄ ՎԱՐՁԿԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. Ի վարձու ունել զվարձկան, կամ իբրեւ զվարձկան. վարձել, վարձիլ.

Վարձկանեցան յայգեգործութիւն եկեղեցւոյ. (Լմբ. պտրգ.։)

Վարձկանեցոյց անագան ուրեմն ի ժա ժամու. (Սիւն. առ գերմ.)

Վարձկանեցոյց զնոսա յայգի իւր ... Ոչ միայն յայգի իւր վարձկանեցոյց զնոսա, այլեւ տնկեաց այգի տաշտաւոր. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)