cf. Վաւաշիմ.
ՎԱՒԱՇԱՆԱԼ ՎԱՒԱՇԵԼ ՎԱՒԱՇԻԼ. ἁκολαστέω, ἁσωτέουμαι , ἁσελγέω, λαγνεύω luxurio, -or, lascivio եւ այլն. որ եւ ՎԱՒԱՇՈՏԻԼ. Մոլիլ զհետ հեշտ ցանկութեանց. անառակիլ. շամբշիլ. խենէշանալ.
Վաւաշանալ անչափ պակշոտութեամբ։ Շամշեալ վաւաշէր ըստ օրինակի երիտասարդի անարգել տարփաւորի։ Քրիստոնեայք միշտամեղք՝ որք ընդ անօրէնս վաւաշին. (Փիլ. իմաստն.։ Խոր. ՟Բ. 60։ Մանդ. ՟Ի. կամ Պիտառ.։)