cf. Վրէժ.
ἑκδίκησις ultio, vindicta. Խնդրելն զվրէժ. քինախնդրութիւն. վրէժ. հատուցումն (ներգ. եւ կր)
Արասցէ վրէժխնդրութիւն։ Աւուրք վրէժխնդրութեան։ Իմ է վրէժխնդրութիւն։ Ի վրէժխնդրութիւն չարագործացն.եւ այլն։
Աստուծոյ վրէժխնդրութիւնն յայտնեսցի։ Սուրբ աւետարանին թողուին զվրէժխնդրութիւնն. (Եղիշ. ՟Գ։)
Զի մի՛ վրէժխնդրութիւն նոցա նախ քան զժամանակն լիցի. (Իգն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վրէժխնդրութիւն | վրէժխնդրութիւնք |
| accusatif | վրէժխնդրութիւն | վրէժխնդրութիւնս |
| génitif | վրէժխնդրութեան | վրէժխնդրութեանց |
| locatif | վրէժխնդրութեան | վրէժխնդրութիւնս |
| datif | վրէժխնդրութեան | վրէժխնդրութեանց |
| ablatif | վրէժխնդրութենէ | վրէժխնդրութեանց |
| instrumental | վրէժխնդրութեամբ | վրէժխնդրութեամբք |