guiltiness, wickedness.
Պատժապարտութիւն. յանցաւորութիւն. պարտաւորութիւն.
Ըստ արժանի վրիժապարտութեանն լցեալ սուր տեառն բարկութեամբ խաղաց ի վերայ ափշնի եւ բանակի նորա. (Արծր. ՟Դ. 8։)
Էառ զմեր վրիժապարտութիւնն յինքն քրիստոս. (Լմբ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վրիժապարտութիւն | վրիժապարտութիւնք |
| accusatif | վրիժապարտութիւն | վրիժապարտութիւնս |
| génitif | վրիժապարտութեան | վրիժապարտութեանց |
| locatif | վրիժապարտութեան | վրիժապարտութիւնս |
| datif | վրիժապարտութեան | վրիժապարտութեանց |
| ablatif | վրիժապարտութենէ | վրիժապարտութեանց |
| instrumental | վրիժապարտութեամբ | վրիժապարտութեամբք |