cf. Տածումն.
cf. ՏԱԾՈՂՈՒԹԻՒՆ.
Օրհնեալ եւս փայտ՝ որ գաւազան, դու քաջ հովուին ցուպ տածութեան. (Շ. ոտ. բարձր.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | տածութիւն | տածութիւնք |
accusatif | տածութիւն | տածութիւնս |
génitif | տածութեան | տածութեանց |
locatif | տածութեան | տածութիւնս |
datif | տածութեան | տածութեանց |
ablatif | տածութենէ | տածութեանց |
instrumental | տածութեամբ | տածութեամբք |