cf. Տածումն.
cf. ՏԱԾՈՂՈՒԹԻՒՆ.
Օրհնեալ եւս փայտ՝ որ գաւազան, դու քաջ հովուին ցուպ տածութեան. (Շ. ոտ. բարձր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տածութիւն | տածութիւնք | 
| accusatif | տածութիւն | տածութիւնս | 
| génitif | տածութեան | տածութեանց | 
| locatif | տածութեան | տածութիւնս | 
| datif | տածութեան | տածութեանց | 
| ablatif | տածութենէ | տածութեանց | 
| instrumental | տածութեամբ | տածութեամբք |