s.

unseasonableness, importunity;
tardiness, nightfall.

s.

ἁωρία, ἁκαιρία . Ժամ անյարմար. տարաժամ. անյարմարութիւն ժամու եւ տեղւոյ.

Ոչ զաստուածաբանելն (արգելում), այլ զտարաժամութիւնն։ Զարմանամ ոչ ընդ բամբասանսն, այլ ընդ տարաժամութիւն։ Եթէ այլ ոչ, զտարաժամութիւն գալոյս զմտա՛ւ ած, եւ տո՛ւրզոր պահանջեմս. (Առ որս. ՟Ա։ Սեբեր. ՟Թ։ Խոսր.։)

Ուստի՞ հիւանդութիւնք, ուստի՞ մահուց տարաժամութիւնք. (Բրս. մկրտ.։)

Կամ Տարաժամիլն աւուր.

Ի տարաժամութեան գիշերոյս խօսէր։ Ի տրտմութենէն միանգամայն եւ ի տարաժամութենէն ծանրացեալ էին աչօք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27։ Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տարաժամութիւն տարաժամութիւնք
accusatif տարաժամութիւն տարաժամութիւնս
génitif տարաժամութեան տարաժամութեանց
locatif տարաժամութեան տարաժամութիւնս
datif տարաժամութեան տարաժամութեանց
ablatif տարաժամութենէ տարաժամութեանց
instrumental տարաժամութեամբ տարաժամութեամբք