cf. Տարակուսումն.
ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒՄՆ. Նոյն ընդ Տարակոյս, եւ Տարակուսանք (ըստ ամենայն առման). ἁπορία.
Տեսանելով զչքաւորութիւն եւ զտարակուսութիւն պատապանին։ Ելոյծ զնորա տարակուսութեան տխրութիւն։ Ըստ երկրաւորս դեղատութեան. առ որս միշտ է վրիպութիւն, եւ ամենասխալ տարակուսութիւն։ Տեսանելով զտարակուսումն եւ զվրիպումն բժշկացն. (Մանդ. ՟Զ։ Ճ. ՟Գ.։ Նար. ՟Խ՟Գ։ Վրք. ոսկ.։)
Լուծանէ զտարակուսութիւնն։ Ահաւասիկ ա՛յլ տարակուսումն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1. 10։)
ՏԱՐԱԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. ἑπιχείρημα argumentum. Ձեռնարկութիւն. առարկութիւն ի միւսոյ կուսէ.
Չորրորդ տարակուսութիւն հանդիպի ընդդիմակացուաց իմաստասիրութեան։ Զայս տարակուսութիւն լուծանելով ասեմք։ Որով եւ երկրորդ տարակուսումն լուծանի. (Սահմ. ՟Ա։ Անյաղթ պորփ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տարակուսութիւն | տարակուսութիւնք |
| accusatif | տարակուսութիւն | տարակուսութիւնս |
| génitif | տարակուսութեան | տարակուսութեանց |
| locatif | տարակուսութեան | տարակուսութիւնս |
| datif | տարակուսութեան | տարակուսութեանց |
| ablatif | տարակուսութենէ | տարակուսութեանց |
| instrumental | տարակուսութեամբ | տարակուսութեամբք |