stability, firmness;
 lieutenancy;
 vicegerency, vicariate;
 substitution.
Ունելն հաստատութեամբ զտեղին. զտեղումն.
Ոչ բնական տեղակալութեամբ ի նմա գերակայեալ. (Անան. եկեղ.։ (որ եւ կարէ ըստ տեղւոյն նշանակել եւ Կուսակալութիւն. տեղապահութիւն։))
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տեղակալութիւն | տեղակալութիւնք | 
| accusatif | տեղակալութիւն | տեղակալութիւնս | 
| génitif | տեղակալութեան | տեղակալութեանց | 
| locatif | տեղակալութեան | տեղակալութիւնս | 
| datif | տեղակալութեան | տեղակալութեանց | 
| ablatif | տեղակալութենէ | տեղակալութեանց | 
| instrumental | տեղակալութեամբ | տեղակալութեամբք |