hy    |   fr

Տրոփիւն

cf. Տրոփումն.

s.

ՏՐՈՓԻՒՆ ՏՐՈՓՈՒՄՆ. Տրոփելն. ոտնաձայն կոխոտման. կայթիւն. թնդիւն.

Դիւաց արուեստ են կաքաւ, նոցին գործ եւ տրոփիւնք։ Ի ծափս ձեռին, ի տրոփումն կայթելոյ կաքաւման ոտին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։ Նար. խչ.։)