adj.

σκυθρωπός tristem vultum gerens, moestus. Կարի տրտում, եւ տրտմական. տխրական. տխրագոյն. ցաւալի.

Գուցէ տեսանիցէ զերեսս ձեր տրտմագոյնս քան զայլոց մանկանցն. (Դան. ՟Ա. 10։)

Տրտմագոյն երեսօք. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 19։)

Եւ այս իսկ տրտմագոյն է, զի եւ զմեռեալս եւս տրտմեցուցանէ. (Ոսկ. ես.։)

Այս քան զառաջինն տրտմագոյն է, որ եւ զանզգայսն կարէ տրտմեցուցանել, յերիտասարդութեանն իջանել ի գերեզման. (Գէ. ես.։)

Իսկ (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 28.)

Եւ այլ ախտք անկեալ՝ տրտմագոյն եւ հիւանդամիտ յարդարեն զնա. իմա՛ կամ ընթերցի՛ր ըստ յն. տրտմագոյն, այսինքն դանդաղագոյն. νωθρώτερος tardior, segnior.