cf. Փոխաբերումն.
ՓՈԽԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ ՓՈԽԱԲԵՐՈՒՄՆ. κατάλλαξις, καταλλαγή commutato μεταφορά translatio. Փոխաբերելն եւ իլն. յեղանակումն. այլոփոխութիւն. եւ Այլաբանութիւն. նմանութիւն.
Որ զերկրաւս եւ երկնովքն բերին փոխաբերութիւնք. (Պղատ. տիմ.։)
Արձանական ասացաւ ի փոխաբերութենէ արձանին։ Ասի շնական ի փոխաբերութենէ շան ցամաքայնոյ։ Եւ աստ զնոյն եդեալ փոխաբերութեամբ, ասելով՝ եթէ ընդ այլ ելանէ. (Նոննոս.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)
Փոխաբերմամբ զբանն յոլովակի ասէին։ Եկաց մնաց յառակաւոր փոխաբերմանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 33։ ՟Բ. 13։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փոխաբերութիւն | փոխաբերութիւնք |
| accusatif | փոխաբերութիւն | փոխաբերութիւնս |
| génitif | փոխաբերութեան | փոխաբերութեանց |
| locatif | փոխաբերութեան | փոխաբերութիւնս |
| datif | փոխաբերութեան | փոխաբերութեանց |
| ablatif | փոխաբերութենէ | փոխաբերութեանց |
| instrumental | փոխաբերութեամբ | փոխաբերութեամբք |