hy    |   fr

Փոխայեղութիւն, ութեան

s.

mutation, change.

s.

Փոխադարձութիւն. փոփոխութիւն.

Վերահասու լինել վտանգից եւ փաղառութեանցն փոխայաղութեանց. (Երզն. քեր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փոխայեղութիւն փոխայեղութիւնք
accusatif փոխայեղութիւն փոխայեղութիւնս
génitif փոխայեղութեան փոխայեղութեանց
locatif փոխայեղութեան փոխայեղութիւնս
datif փոխայեղութեան փոխայեղութեանց
ablatif փոխայեղութենէ փոխայեղութեանց
instrumental փոխայեղութեամբ փոխայեղութեամբք