Փոխապարտ, ից

adj. s.

χρεωφειλέτης debitor, obaeratus. Պարտական փոխոյ. պարտապան, փոխառու.

Վաշխողի եւ փոխապարտի՝ պատահեցելոց իրարից. (Բրս. վաշխ.։)

Եւ թէ աղքատ եւս իցէ փոքապարան։ Զկեանս չար քան զմահ տեսանէ փոխապարտն. (Մանդ. ՟Ժ՟Զ։)