loan.
δανεισμός, -μα mutuatio. Փոխ. տալն զփոխ.
Որք գիտեն զփոխատուութիւնն.. . Ապա թէ փոխատուութիւն իրաւամբք վաճառոյ եղեւ. (Մխ. դտ.։)
Փոխատուութեամբ (կամ փոխատութեամբ ) տացէ կամ առցէ առանց վաշխի ելոյ. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Ա։)
Կամ μετάδοσις retributio. Փոխարէն. հատուցումն.
Անխրատն ո՛չ հաւատ ունի առ Աստուծոյ դատաստանն եւ փոխատուութիւնն, եւ ոչ գիտէ ողորմել վասն այնր յուսոյն. (Լմբ. առակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փոխատուութիւն | փոխատուութիւնք |
| accusatif | փոխատուութիւն | փոխատուութիւնս |
| génitif | փոխատուութեան | փոխատուութեանց |
| locatif | փոխատուութեան | փոխատուութիւնս |
| datif | փոխատուութեան | փոխատուութեանց |
| ablatif | փոխատուութենէ | փոխատուութեանց |
| instrumental | փոխատուութեամբ | փոխատուութեամբք |