adj.

expiatory.

adj.

Բերօղ կամ պատճառ քաւութեան. մեղսաքաւիչ.

Ոտնաձայն առնէ, զի յոտսն քաւութիւնաբերս հասեալ մարդոյն՝ ինքնապատում զյանցանացն փրկութիւն գտանիցէ. (Ագաթ.։)

Թաց արտասուօք զքաւութիւնաբեր բնակութիւն։ Զօրինակն քաւութիւնբեր եւ մեղսաքաւիչ տէրունական մարմնոյ. (Անան. եկեղ։)