ԱՍՏՈՒԱԾՊԵՏԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՍՏՈՒԱԾՊԵՏՈՒԹԻՒՆ θεαρχία summa deitas, deus deorum Աստուածային պետութիւն ինքնիշխան ամենազօր. աստուածութիւն. Աստուած.
ԶՅիսուսին աստուածպետականութեան հանդէսս՝ որ ի կենցաղումս։ Զանճառելի նորա աստուածպետականութեան իմացուածս. (Մագ. ՟Ե։)
Մի՛ կարծեսցուք եւ աթոռս նիւթեղէնս աստուածպետութեան։ Գերագոյնն էութեամբ աստուածպետութիւնն. (Դիոն. երկն.։)
Ի նոյն ինքն յաստուածապետութենէն ուսանին միշտ զիմաստութիւն. (Շ. հրեշտ.։)
Զաստուածպետութիւնն, այսինքն զԱստուած. (Մաքս. ի դիոն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աստուածպետականութիւն | աստուածպետականութիւնք |
accusatif | աստուածպետականութիւն | աստուածպետականութիւնս |
génitif | աստուածպետականութեան | աստուածպետականութեանց |
locatif | աստուածպետականութեան | աստուածպետականութիւնս |
datif | աստուածպետականութեան | աստուածպետականութեանց |
ablatif | աստուածպետականութենէ | աստուածպետականութեանց |
instrumental | աստուածպետականութեամբ | աստուածպետականութեամբք |