ἁκόρεστος, ἅπληστος. insatiabilis, inexplebilis, avidus. Որ ոչ յագի, կամ ոչ գիտէ յագուրդ առնուլ ի կերակրոց, ի հեշտալեաց, եւյինչ եւ է իրաց. անլիր. դժոխորովայն. քաղցեալ. սովեալ. մոլեալ. անգահ, անկուշտ, ծակաչք. անգահ. անկուշտ. ծակաչք. տօյմազ. աջ կէօզլիւ.
Անյագ յորկորամոլութիւնս. (Պիտ.։)
Զլերինս եւս կլանել ախորժէր առ անյագ որկորստութեանն. (Մանդ. ՟Ժ՟Է։)
Որ զանյագ բերանս առիւծուցն սանձեաց, շանց անյագաց. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. եփես.։)
Ո՞ւր անյագից նմանեցի։ Յոյժ անյագիցն եւ պատուասիրացն. (Առ որս. ՟Ը. ՟Ժ՟Բ։)
Մանունքն ի կենդանեաց կերակուր են մեծացն եւ անյագիցն. (Տօնակ.։)
Դժոխք եւ կորուստ անյագ են։ Անյագ եղեւ իբրեւ զմահ. (Առակ. ՟Ի՟Է. 20։ Ամբ. ՟Բ. 5։)
Անյագ է հուրն ի կիզանելն զնիւթս. (Լմբ. սղ.։)
Ի պէտս կիզման յաստուծոյն անյագի. (Փարպ.։)
Անյագ եղեալ սիրովն. (Ոսկ. յհ. ՟Է. 27։)
Անյագ առ ցանկութիւնս ախտից. (Յճխ. ՟Ը։)
Անյագն ի չարիս. (Խոր. հռիփս.։)
Անյագ են ի պատերազմելոյ. (Լմբ. սղ.։)
Այնպէս եղաք անյագ անդադար՝ երթալ զհետ ճառիցն. (Վեցօր. ՟Զ։)
Իբր Անյագական, անյագելի. անդադար. սերտ. սաստիկ. անչափ.
Անյագ բաղձանօք. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Անյա ձայնիւք. (Եղիշ. խաչել.։)
Անյագ ցասումն կամ թշնամութիւն, կամ պատերազմ։ Անյագ բերկրումն, խնդութիւն, կամ վայելչութիւն. (Եզնիկ.։ Լմբ. անառակ. եւ սղ։ Փարպ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Եթէ ոչ կապեսցուք զբանս ընդ լռութիւն.. արտաքոյ անարգ սահմանին հանէ զմեզ. (Վեցօր. ՟Զ։)
ԱՆՅԱԳԱԲԱՐ. ἁκορέστως. avide, κατακόρως, ad satietatem, immodice. Առանց յագելոյ. անյագութեամբ, անչափ բաղձանօք. ցյագ. ցյափրութիւն. յանչափս. անդադար. անխոնջ. սերտիւ. եւ Անխնայ. առանց կշտանալու, անհագաբար.
Անյագ ուտել. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ըմպել անյագ. (յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Ստէպ ստէպ եւ անյագ առնել զընթերցումն. (Խոր. ՟Գ։)
Անյագ երդնուլ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Յանյագ ժողովեսցէ զարարս այլոց. (Վեցօր. ՟Է։)
Զմիս անասնոյ ոչ ուտեն, եւ զեղբայրն անյագաբար ուտեն. (Եզնիկ.։)
Անյագաբար հայել։ Անյագաբար ցնծութեամբ կայթել։ Անյագաբար տանջանօք. (Պիտ.։)
Անյագաբար ի գերագոյնս տռփել, կամ սիրել, կամ եղանակել զօրհնութիւնս. (Մագ. ՟Ձ՟Բ։ Լմբ. սղ.։)
Անյագաբար կոտորեցին զորս եւ գտին. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)
Անյագաբար համբուրէր զփայտ խաչին. (Ոսկիփոր.։)