s.

ԱՍՏՈՒԱԾԵՂԲԱՅՐ ἁδελφόθεος, θεάδελφος frater dei, sive domini N.J.C. Որ եւ ՏԵԱՌՆԵՂԲԱՅՐ. Արդարն յակովբոս աւագն ի նոսա՝ որք կոչէին եղբարք Յիսուսի, այսինքն որդիք կղէովպայ եղբօրն Յովսեփայ աստուածահայր կոչեցելոյ.

Անդ էր եւ աստուածաեղբայրն յակովբոս. (Դիոն. ածայ. ՟Գ։)

Ըստ աստուածեղբօրն, թէ լացէ՛ք մեծատունք. (Գէ. ես.։)

Զաստուածեղբայր առաքեալն յակովբոս. (Հ. կիլիկ.։)