adj.

theocratical.

adj.

θεαρχικός summae divinitatis, divinissimus Սեպհական պետութեան Աստուծոյ. աստուածավայելուչ. եւ Ունակ աստուածային պետութեան, ամենիշխան. որ ասի զԱստուծոյ եւ զաստուածայնոց. ԶԱստուծոյ, զոր օրինակ,

Ինքն Յիսուս՝ աստուածապետականն միտ։ Աստուածպետականն զօրութիւն. (Դիոն.։)

Յայտնի եղեւ աստուածպետականին Յիսուսի կեանքն ի մարմնի մերում. (Եղիշ. դտ.։)

Աստուածպետականն Յիսուս. (Մագ. ՟Ա. ՟Դ։)

Աստուածպետական Սուրբ հոգի. (Զքր. կթ. մկրտ. (զոր մարթ է իմանալ եւ առանց բարդութեան.)

որպէս եւ ի (Շար.) ասի.

Րամից բոլորից տիրապէս աստուածպետական։)

Աստուածպետականին բնութիւն ծածկեալ է յեղականացս. (Շ. հրեշտ.։)

Եւ զաստուածայնոց. զոր օրինակ,

Աստուածպետականացն արդարութեանց։ Աստուածպետականի ճառագայթին։ Ըստ աստուածպետականց օրինաց. (Դիոն.։)

Աստուածպետական իշխանութիւն, կամ տառ, կամ ձայն. (Մագ. ՟Ի՟Ե. խ։ Շ. հրեշտ.։)