Գիտուած, Ոյ

s.

Գիտելն. գիտութիւն. որոյ բացասականն է ՁԳԻՏՈՒԱԾ ἅγνοια ignorantia, այսինքն անգիտութիւն.

Եթէ ոք ի ձէնջ չգիտուածով առաջի մարդկան ուրացաւ. (Կոչ. ՟Գ. (հին տպ. գիտուածով, որ է սխալ)։)