Իմաստաբար

adv.

σοφῶς sapienter. Իմաստութեամբ. որպէս զիմաստուն. Իմաստնաբար.

Ուրախակիցք իմաստաբար իմումս լիիցիք բերկրութեան. (Պիտ.։)

Իմաստաբար արարչագործն արուեստագործեաց. (Նիւս. բն.։)

ուսուցանէ եւ զայս իմաստաբար աստուածաբանութիւնն. (Դիոն. երկն.։)