hy    |   fr

Հատեալ

adj.

cut;
castrated, gelded.

ՀԱՏԵԱԼՆ. ἁπεσπάσμενος avulsus. Որպէս Մաշեալ, ոյր արութիւնք են ի բաց հանեալ.

Զքածաւարոտն եւ զհատեալն մի՛ մատուցանիցես տեառն. (Ղեւտ. ՟Ի՟Բ. 24։)