Հաւաստաբար

cf. ՀԱՒԱՍՏԱՊԷՍ.

Հաւաստաբար ասել, կամ տեսանել։ Յոյժ հաւաստաբար. (Եպիփ. կուս.։ Պրպմ. ՟Լ՟Է. եւ ձ։)

Ամենեւին իսկ հաւաստաբար ունիցիմ քեզ ցուցանել. (Պղատ. եւթիփռոն.։)

Պիտոյ է զոհել մեզ հաւաստաբար եւ խոհականապէս. (Մեկն. ղեւտ.։)