spiritual;
devout, pious;
animated, lively, spirited;
—ք, spiritual things.
πνευματικός spiritualis νοητός intelligibilis. Որ ինչ անկ է հոգւոյ. հոգեղէն. հոգեկան. աստուածային. իմանալի. մտաւոր.
Ընդ հոգեւորսն զհոգեւորս համեմատեմք։ Հոգեւորացն հաղորդ լինել։ Շնորհս ինչ հոգեւորս։ Հոգեւորն քննէ զամենայն։ Հոգեւոր կերակուր, կամ ըմպելի, կամ տաճար. կամ պատարագ. եւ այլն։
Գո՞յ հնար լինել հոգեւոր առանց հոգւոյ. (Առ որս. ՟Ը։)
Հոգեւոր դրախտ, կամ ձիթենի. հաղորդութիւն, խրախճանութիւն. սպառազինութիւն, փարթամութիւն, եւ այլն. (Կոչ. ՟Ա։ Նար.։ Պիտ.։)
Առ ի խորհուրդ հոգեւորին զարդարեցեր զերեւելին. (Յիսուս որդի.։)
Զոյգ հոգեւորացն բարբառին բանից. այսինքն աստուածեղէն տառից. (Խոր. ՟Ա. 2։)
ՀՈԳԵՒՈՐ. ἕμψυχος, ἑμψυχόμενος, ἑψυχόμενος anima praeditus, animatus. որպէս Հոգիաւոր. ունակ բանական հոգւոյ. ... (cf. ՇՆՉԱՒՈՐ. եւ cf. ԱՆՁՆԱՒՈՐ, իբր հոգիաւոր։)
Մարմին առեալ հոգեւոր եւ բանական։ Ասեմք ի մարմին հոգեւոր միանալ բանն։ Զի՞նչ այլ է մարդոյն բնութիւն. բայց միայն մարմին հոգեւոր իմանալի (այսինքն իմացօղ). (Պրպմ. ստէպ։ Նոյնպէս եւ Առ որս. ՟Թ։ Դամասկ.։ Գերման.։)
Ետ զմարմին իւր զերկնաւոր, զանապական եւ զհոգեւոր. (Շար.։ Տե՛ս եւ զբան ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ե. 44. Մարմին հոգեւոր, ի մեկնութեանն։)
Կամ որպէս πνευματοφόρος . Հոգեկիր.
Ոչ եւս շունչ կենդանի, այլ անձինս բանաւորս եւ հոգեւորս ստեղծանէ ջուրս այս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25։)