mark, butt, aim, target;
— or առակ —ի, spectacle, butt, object of derision, laughing-stock;
առակ —ի կացուցանել, յառակ —ի դնել, to expose to the mockery or contempt of the people, to set up to public ridicule;
տեսիլ —ի լինել, to make a show of oneself, to make oneself ridiculous to everybody;
— լինել, կալ, գտանիլ, to become an object of opprobrium, to be a prey or victim to ignominy, to be exposed to dirision;
— կալ կշտամբանաց, to be exposed to the darts of reproach or rebuke;
եդին զիս — իւրեանց, they regarded me with horror, or as an abomination;
եղիցին դիակունք — ընդ երեսս դաշտաց, the carcasses shall lie as dung upon the open field;
— եղէ ես բազմաց, I was as a wonder unto many;
cf. Առակ;
— ի նետաձգութիւն, skilful in archery.
σημεῖον signum σκοπός scopus, meta. որպէս թէ Նիշ աւագ. նշանակ եդեալ յերեւելի տեղւոջ. նպատակ հարկանելի. եւ Գաւազան կամ այլ նշան արքունի.
Նետից թշնամւոյն նշաւակ եղէ, նոր միշտ խոցոտիմ։ Գրին նշաւակ իբրեւ նպատակ, եւ հարին նետիւ։ Զմանկունսն նշաւակ եդեալ չարաչար խոցոտելով սատակէին։ Զտէրն եդեալ նշաւակ՝ շարժէին զգլուխ. այլ նշաւակ՝ որպէս դնեն աղեղնաւորք՝ ձգելով զնետ նախատանաց։ Թափ տուեալ բազկին նիզակաւ, զի հարցէ զնշաւակն. (Ժմ.։ Վրք. հց. ՟Ը։ Լաստ. ՟Ի՟Ա։ Վրդն. սղ.։ Հ=Յ. դեկտ. ՟Ժ՟Գ.։)
Զնշաւակ արքայութեան նորին՝ փեսայ նորին՝ ներողութեամբն աստուծոյ առ. (Վրք. հց. ձ. (եթէ չիցէ գրելի Նշանակ. որպէս եւ ի Լմբ. սղ. ՟Խ. եւ այլն, Նշանակ գրի որպէս Նշաւակ)։)
ՆՇԱՒԱԿ. σημεῖον signum τέρας prodigium βδέλυγμα abominatio παράδειγμα exemplar θρίαμβος , θέατρον publicum spectaculum եւ այլն. նմանութեամբ է Նպատակ նախատանաց. տեսիլ խայտառակ եւ խորշելի. ձաղանք. առակ եւ այպն կատականաց՝ յօրինակ տեսողաց.
Նշաւակ եղէ ես բազմաց։ Եդին զիս ի նշաւակ իւրեանցցցցց. (Սղ. ՟Հ. 7։ ՟Ձ՟Է. 9։)
Եղեն ի նշաւակ։ Ի նշաւակ եղիցին։ Եղիցին դիակունք մարդկան նշաւակ ընդ երեսս դաշտաց երկրի։ Թուոց. (՟Ի՟Զ. 11։ Երեմ. ՟Ը. 2։ ՟Թ. 22։)
Իբրեւ առակ նշաւակի եղեաք ամենայն աշխարհի. (յն. ջնջան. ռմկ. փալառվա). (՟Ա. Կոր. ՟Դ. 13։)
Պահեցան նոքա, զի եղիցին ի տեսիլ նշանակի (կամ նշաւակի՝ ի տեսլարանի յաղթանակաց) քան զայլ ժողովուրդն. զի սատակեսցին ի տեսիլն նշաւակի ի սուր եւ ի գազանս. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 7։)
Տեսիլ նշաւակի եղեւ ամենայն տոհմին իւրոյ եւ գաւառին մարդկան. վասն զի ի խորհրդակցէն ի դիւէն իւրմէ տանջեալ ամս բազումս առաջի ամենեցուն հանապազօր նշաւակօք, եւ այլն. (Փարպ.։)
ՆՇԱՒԱԿ. ա. Անուանի ի նետաձգութեան. աղեղնաւոր քաջ.
Էր պատանին նշաւակ ի նետաձգութիւն կորովութեան. (Խոր. ՟Բ. 10։)
Եւ իբր Խայտառակ. նշաւակելի.
Նշաւակ խարդախութեամբ աղարտեալ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)