hy    |   fr

Ոչէութիւն, ութեան

s.

nothingness, void, nothing;
յ— դառնալ, to be reduced to nothing.

s.

Ոչնչութիւն. չքութիւն. չգոյութիւն. ոչէ՝ (ըստ ՟Բ նշ). ոչինչ.

Մեղայ ստացողիդ յոչէութենէ. (Նար. ՟Ի՟Է։)

Ոչ զօրէն անասնոց յոչէութիւն դառնան, կամ դառնայ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ. եւ ՟Է. եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Թ։)

Ի կարծիս ոչէութեան ձգեն զաստուծոյ իմանալի տէրութիւնն. (Լմբ. առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ոչէութիւն ոչէութիւնք
accusatif ոչէութիւն ոչէութիւնս
génitif ոչէութեան ոչէութեանց
locatif ոչէութեան ոչէութիւնս
datif ոչէութեան ոչէութեանց
ablatif ոչէութենէ ոչէութեանց
instrumental ոչէութեամբ ոչէութեամբք