habit, disposition;
valour, strength.
որ եւ ՈՒՆ, ունք. Արմատ Ունելոյ՝ որպէս Ունելութիւն, ունակութիւն, կալողութիւն. ոյժ. ազդեցութիւն. զօրութիւն. յար եւ նման յն. ἔξις ի ἕχω habitus, adfectio constans corporis vel animi, vigor. (վրիպակաւ գրի եւ Յոյնք)
Զքերթողացն արուեստ տապալեն, եւ զոյնս վերծանողացն ծիծաղելի՛ս յարկացոցեն. (Թր. քեր. յորմէ եւ Յհ. կթ.։)
Պա՛րտ է իւրաքանչիւր կիտին տալ զոյնս եւ զոլորակն՝ հաւաստագոյն հանդիպողութեամբ. (Երզն. քեր.։)
Ոյնք ըստանձնեալ ողջախոհիմ ուղփագունեալ։ Քանզի ոյնք քաջաց է, եւ բերէ քաջոլորակս այս եւ այլն. (Մագ. ՟Ժ՟Զ. եւ Մագ. ոտ. խչ.։)
Ոյնք, քաջութիւնք. զոյնս, զքաջութիւնս. (Հին բռ.։)
Տե՛ս եւ հոյն։