some, certain, some one, one;
այր —, a man;
կին — անուն մարգարիտա, a woman named Margaret;
ոմն քաղցեալ եւ ոմն արբեալ, one is dying of hunger while another is drunk;
ոմանք մեծատունք եւ ոմանք աղքատք, some are rich and others poor;
ցրուեցան ոմն յայս եւ ոմն յայն կոյս, they are scattered here and there;
զոմանս տեսի անցանել ընդ գետն, ոմանք ի լուղ, եւ ոմանք ի նաւակի, I saw several crossing the river, some swimming, others in a boat.
τίς, τίνες, τι quidam, quaedam, quoddam;
aliquis, -qua, -quid;
quispiam, certus, nonnulli τό μεν, τό δε illud, hoc ὀ, ἤ, τό hic, haec, hoc. Ոք, այն ոք, այլ անուն. մին, միւսն. է՛ որ. են որ. մեկը, մեկալը.
Ասէ ոմն ցնա։ Ոմանք ի դպրացն։ Ոմանք ի նոցանէ, ի սոցանէ, յայսցանէ՝ յայնցանէ։ Քահանայ ոմն։ Ոմն օրինական։ Կանայք ոմանք։ Առն ուրումն մեծատան։ Թագաւոր զոմն ասեն զյիսուս.եւ այլն։
Ոմն պահէ օր ըստ օրէ, եւ ոմն պահէ զօրհանապազ։ Ոմն քաղցեալ, եւ ոմն արբեալ։ Ումեմն ետ հինգ քանքար, եւ ումեմն երկուս, եւ ումեմն մի։ Ումեմն ի հոգւոյն տուեալ է բան իմաստութեան, այլում բան գիտութեան, եւ այլն։
Ասաց ոմն յօտարացն (պղատոն). (Առ որս. ՟Ե։)
Որպէս ոմն յումեմն է առեալ՝ ոմանց իմաստասիրեաց (պօղոս առ աթենացիս բանիւ միոյ ի քերթողաց նոցա). (Նար. առաք.։)
Ոմն մի մարգարէ ի քրիստոնէից երեւեցաւ։ Ոմն մի անկեալ մեռաւ։ Ոմն մի որոց անդն կային՝ ասէ։ Ստգտանէ զքեզ ոմն մի. (Տէր Իսրայէլ.։ Ճ. ՟Ա.։)
Որումն կառօք տեսեալ՝ իբրեւ զօրավար պայծառագոյն, եւ որումն իբրեւ զայր մի ի դատողական աթոռ դատաւոր. (Ագաթ.։)
Սուրբ հոգին առ ինչունակ է, զի որումն հոգի է. վասն զի ի դէմս հօր եւ որդւոյ ասի հոգի. (Քեր. քերթ.։)
Հանդիպեալ ուրեմն մեծատան, որ էր այր երեւելի. (Ճ. ՟Ա.։)
ՈՄՆ. որպէս Իմն. ինչ. մի. այս. այն. (ըստ յն. ոճոյ)
Ոմն քերականութիւն։ Ոմն ձի։ Ոչ ինչ յաւէտ մարդն գոյացութիւն՝ քան ո՛մն արջառ։ Ոմն ձեռն, ոմն գլուխ։ Ըստ երկրորդաց ոմանց գոյացութեանց. (Արիստ. ստորոգ.։)
Զտեղի ոմն խոնարհ, եւ զոմն վերագոյն ասել՝ ո՛չ է առն խոհեմականի. (Պղատ. տիմ.։)
Որպէս երկաթ ոմն հոգիքն քաղցելոցն հրատեսակ լինելով՝ կակղագոյն լինել եւ նորագոյն. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
(Մարդն ստեղծաւ) մարմին վասն ամբառնալոյն, եւ հոգի վասն շնորհին. ոմն զի չարչարեսցի, եւ ոմն՝ զի մնասցէ. (Ածաբ. ծն.։)
Գետ ոմն հոսի ի գաւառի հայոց լերանցն. (Ճ. ՟Ա.։)
Եւ էր տեսանել զթաբոր՝ նոր զոմն սինա. (Խոր. վրդվռ.։)
Յետ հնոյն աւանդութեան նորս կտակարան քարոզի. ոմն ասաց զլինելոցն, իսկ ոմն կատարեաց. նա պատկերօք, սա մերձ գոլով. (Դիոն. եկեղ.։)
Ոմանք ի նոցանէ (ի մարդկային կրից) բնականք ասին, իսկ ոմանք յետամտականք ի մեզ եղեն. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Որպէս ոմն յումեմն մեկնոցի հուր ծրարելով. (Խոսրովիկ.։)
Կին դու, մեծ ոմն են հաւատք քո. (Եփր. համաբ. որ են ոճք խափանեալք։)
Անսովոր է եւ ասելն.
Եղեալք պատկերք ի ձեռաց ճարտարի, ոմն փայտեայք են, եւ ոմն քարեայք. ոմն են պղնձիք, եւ ոմն են արծաթիք, եւ ոմն ոսկիք. (Ագաթ.։)
ՈՄԱՆ. Անլուր հոլով, որպէս Ուրումն, իրիք.
Վասն չար ունակութեան ոման (յն. իրիք) մարմնոյն, եւ անհրահանգ սննդեանն, չարն լինի չար. (Պղատ. տիմ.։)