oh ! what pain !.
Ո կամ ՈՅ. Անուն նախակարգեալ գրոյ.
Ցուցանէ չորս գիրս, թոյ, եջ, ոյ. դա (յն. θ, ε, ο, δ ). (Սոկր. ՟Գ. 19։)
Քառիւք ձայնաւորօք, ոիւ, հիւնիւ, եչիւ, այբիւ։ Փաղառութեամբ՝ եչիւ, այբիւ. եւ վարատմամբ՝ ոիւ, հիւնիւ. (Մագ. խչ.։)
Ո՜Յ. իբր Ո՜. ո՛վ. ո՛հ. վա՛յ. վո՛ւյ, վը՛շ.
Ո՜յ զօրութիւն արտասունաց, ո՛յ զօրութիւն ապաշխարութեան. (ՃՃ.։)
Ո՜յ անօգուտ, ո՛վ մեծաբան բարբառ. (Ոսկ. ես.։)
Ա՛յ ո՛յ, ա՛յ ոյ (կամ ա՛յ վա՛յ) զքեզ ի խաչ տեսողիս. հազար եղո՛ւկ մօրս այրած սրտիս. (Տաղ.։)