to eat;
to run through, to squander, to eat up, to waste, to consume;
to eat away or up, to corrode;
to fret;
to consume, to devour;
անյագաբար —, to eat greedily, to eat up, to devour;
եկեր զամենայն կեանս իւր, he lavished or squandered away all his fortune.
ն. եւ կր. ուտի, ուտիցի, կերիցի. կերաւ, իբր կերեալ եղեւ - (լծ. յն. լտ. էտօ, կամ է՛տօմե ). ἕδω , մանաւանդ ἕδομαι, φάγω, φάγομαι edo, comedo τρώγω rodio ἑσθίω, ἕσθω vescor καταφάγω, καταβρώσκω , κατεσθίω, κατέδομαι (որպէս չարաչար ուտել). devoro, consumo եւ այլն. Դնել զկերակուր ի բերան, ծասկել, եւ կլանել. ճաշակել. ճարակիլ. եւ Ծախել. վատնել. հալել, մաշել. ուտել եէմէք ... խօրտէն. (որպէս եւ եուտմագ ՝ է կլանել)
Ուտելով կերիցես։ Յամենայն կերակրոց՝ զոր ուտիցէք։ Բաղարջ ընդ եղեգի կերիցեն։ Եւ ոչ ուտիցէք ի նոցանէ հում։ Առ ի պտղոյ նորա, եկեր, եւ ետ առն իւրում ընդ իւր, եւ կերան։ Որ ուտէր ընդ իս հաց։ Ռա՛բբի հա՛ց կեր։ Ուտէին եւ ըմպէին։ Որ ուտէ զմարմին իմ, եւ ըմպէ զարիւն իմ։ Առէ՛ք կերա՛յք.եւ այլն։
Հուր զհակառակորդս կերիցէ։ Նզովք կերիցեն զերկիր։ Եկեր ուտելով զարծաթ մեր. եւ այլն։
Գազան չար եկեր զնա։ Մարախ եկեր զամենայն բանջար երկրին. եւ այլն։
Ուտէին զպարգեւսն՝ զոր տայր նոցա փարաւոն։ Եթէ ուտելով կերեալ էր յաւարէ թշնամեաց. եւ այլն։
Ի տան միում կերիցի։ Միս նորա մի՛ կերիցի։ Մի՛ ուտիցի։ Կամ ուտիցի՞ հաց առանց աղի.եւ այլն։
Նման է նա փայտի, որ ուտիցի ի յորդանց։ Ուտին յորդանցն՝ որ անվախճան. (Վրք. հց. ՟Զ։ Շ. թղթ. մխիթ.։)
Իգնատիոս կերաւ ի գազանաց վասն վկայութեանն քրիստոսի. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 6։)
Ուտիմ միշտ, եւ անուագիմ (մանրիմ) առ սակաւ սակաւ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)
Նմանութեամբ ասի.
Զմիտս եւ զմարմինս ուտեն (խղճիւ). (Ոսկ. ես.։ ռմկ. իրենք զիրենք կուտեն։)
Յերկիւղէ եւ ի կասկածոյ եւս առաւել ուտէ զմիտս։ Աստ զմիտս ուտիցեմք, եւ անդ զպատիժսն կրիցեմք. (անդ։)
Իսկ յասել անդ.
Երիթացեալ զերեսս, զմիտս եւ զսիրտս ուտիցէք.
Գէ. ես. պարզէ այսպէս.
Զսիրտս խոցոտիցէք»։
Երդումն ուտել անձամբ վասն միոյ փողոյ, եւ սուտ. (Զքր. ծործոր.։)