primitive, original, radical, pristine, primordial, first, initial;
elementary;
cf. Մեղք;
—ն, beginning.
ἁρχικός, ἁρχαῖος principalis, princeps, primus, primitivus, originalis. Նախնական. նակին. առաջին. գլխաւոր. բուն. պետական. աստուածպետական.
Զսկզբնականի եւ թագաւորականի երրորդութեան զաստուածութիւն։ Ի վերջին ժամանակս մուտք ծոցածինն սկզբնականի անդրանկանն։ Սկզբնական կենացն զօրութեամբ դիմեաց ի դժոխս. (Ածաբ. կիպր.։ Պիտ.։ Եղիշ. դտ.։)
Օգնեա, որքան կարողութիւն է, բնութեանն. զսկզբնական ազատութիւնն պատուեա. (Ածաբ. աղք.։)
Սոքա չորից տարերք մասունք ըսկզբնական. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Եղիցի զերծեալ ի չար կապանաց արկածից՝ սկզբնականաց, վերջնոց, եւ միջոց։ Զնորայն (զադամայ) քաւեսցէ զսկզբնական օրինազանցութիւն։ վասն սկզբնական մեղաց. վասն ներգործական մեղաց. (Նար. ՟Ի՟Ը։ Հ. կիլիկ.։ Ոսկիփոր.։)
ՍԿԶԲՆԱԿԱՆՆ. Իշխան. գլուխ. պետ. սկիզբն.
Մովսէս՝ զսկզբնականն ամենայնի կամէր առնուլ եւ եւ ընդունել (աստուածատեսութեամբ). (Փիլ. լին. ՟Դ. 8։)
ՍԿԶԲՆԱԿԱՆ. որպէս Սկզբնաւոր. սկսեալ.
Աստուած անսկիզբն. (եւ պատճառ սկզբանականաց. Լմբ. հանգ.։)