goad, spur, whip;
conductor;
rector, director;
governor;
leading into captivity, driving out;
fulfilling, carrying into effect.
κυβενήτης gubernator, rector. Որ վարէ. ղեկավար. ուղղիչ. առաջնորդ. քաղաքապետ. իշխան. (ռմկ. կառավար ).
Եօթն հովիւ, եւ ութ վարիչ մարդկան (կայ եւ ձ. վարիչ մարիչ մարդկան)։ Օգնութիւնս, վարիչս (յն. վարչութիւնս). (Միք. ՟Ե. 5։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 28։)
Զվարիչն՝ որ մատակարարէ փրկութեամբ միշտ առ հասարակ զամենայն։ Ի վերուստ ամենեցուն վարիչ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. յովն.։)
Ո՛չ վարիչք, եւ ո՛չ դատաւորք՝ ներգործողք ելով, գինի ամենեւին ճաշակել. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Կառավարք, եւ կամ վարիչ նաւաց։ (Պղատ.օրին. ՟Ժ։)
Առանց առաջնորդի եւ վարիչ, եւ առանց տեսչութեան. (Վեցօր. ՟Ա։)
Ոչ ընդ արբանեակսն, այլ ընդ վարիչն պարտին զարմանալլ։ Ոմանք եւ հրեշտակս վարիչս եդին նոցա (այսինքն լուսաւորաց). (Եզնիկ.։)
(Զթագաւորս) որք յետ աղէքսանդրի եղեն վարիչք։ Զռաջին վարիչս մակեդոնացւոց սահմանին. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ՎԱՐԻՉ. ἑπάγων inducens. Որ տայ կմ ետ վարել ի գերութիւն.
Գոչեցե՛ք առ աստուած, զի եղիցի ձեզ յիշատակ ի վարչէն. (Բարուք. ՟Դ. 27։)
ՎԱՐԻՉ ՕՐԻՆԱՑ. πολιτευόμενος . որպէս Բարի օրինօք քաղաքավարեալ.
Արդար օրինաց վարիչք. (Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 15։)
ՎԱՐԻՉ. Որ ի բաց վարէ.
Սէր սուրբ, որ է վարիչ չարի, եւ յորդորիչ բարւոյ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Վարոց. գործի վարելոյ. գաւազան, բիր. մտրակ, խարազան, թի.
Գաւազան՝ որ է վարիչ արջառոյ. խարազան՝ որ է վարիչ իշոյ. (Երզն. քեր.։)
Երասանակօք եւ վարչօք յառաջ բերին. (Հին քեր.։)
Ձկնորսաց բախեցուցեալ զնաւս վարչօքն. յորմէ բախմանէ ընդոստուցեալ խլրտանայր արծիւն. (Մագ. ՟Լ՟Է։)