antagonist, adversary, opponent;
rival, competitor;
champion, hero;
triumpher.
ԱԽՈՅԵԱՆ. πρόμαχος, προμαχητής , ἰππαρχίς, ἁριστεύς. antesignatus, propugnator, omnium fortissimus. Յառաջամարտիկ բանակին խաղացեալ ընդդէմ թշնամեաց. նահատակ զօրավար. դիմակաց. ոսոխ. առջի կտրիճ, առաջ նետուօղ. սէրտէն կէչտի, մուգատտէմէի ասգէր, իյիտ, փէհլիւվան.
Իբրեւ զախոյեանս հարձակեսցին։ Ախոյեանք հեծելոց. (Յովէլ. ՟Բ. 7։ ՟Բ. ՟Թ՟Գ. ՟Ա. 6։)
Զօրականն փախուցեալ, ախոյեանն գերի վարեալ։ Աւադիկ ախոյեան ելանեմ քեզ ի մերոց աստի։ Դաւիթ զինեալ ընդդէմ այլազգոյն գնայր ախոյեան։ Զախոյեանն ընկէց։ Այր զախոյեան իւր հարուածեալ յերկիր կործանէր։ Յաշխարհօրէն պատերազմին ախոյեանն եկեղեցւոյ. (Բրս. ՟խ. մկ.։ Ագաթ.։ Պիտ.։ Եղիշ. ՟Ե։ Յհ. կթ.։ Շար.։)
Ընդդէմ խրոխտ ախոյենին (կամ ախոյանին)։ Ոչ գոյր չափ գլխանոյն ախոյենիցն։ Յաղթել ախոյանից ... Կործանին վատանուն յախոյանէ անտի։ Ի փախուստ կացուցանելով զինքն առանց նահատակեցելոցն ախոյանից։ Նախամարտիկ եւ առաջին ախոյանից։ Ախոյանաց քաջալերութիւն. (Խոր. հռիփս։ Բուզ. ՟Ե. 4։ Եզնիկ.։ Պիտ.։ Սարկ. քհ.։)
Մատնեցաւ ի ձեռս ախոյեան թշնամոյն. (Խոսրովիկ.։)
Առ զյաղթութիւն ի վերայ ախոյանին իւրոյ ... Յախոյանէ անտի իւրմէ. (Եփր. ծն.։)
Նմանութեամբ ասի.
Զօրեղ ախոյեանս աստուածականս։ Ախոյեան անվանական։ Ախոյեանն դիմամարտիկ՝ դիւաց ներհակաց. (Նար.։)
Մեռուցանէ յանդամս իւր զչար ախոյեանն։ Որպէս անմարմինս քաջացան ընդդէմ չար ախոյանիցն. (Սարգ.։)
Ախոյեան ընդդէմ իմ հանին զյուսահատութեան խռովութիւնն։ Նորա է մարտն եւ կռիւն, նորին եւ յաղթութիւն ի վերայ անմարմին ախոյանիցն. (Լմբ. սղ.։)
Եղիցո՛ւք քաջ եւ ախոյեանք ի պահս. (Վրք. հց. ՟Բ։)
ԱԽՈՅԵԱՆ. τρόπαιον tropaeum, monumentum Յաղթանակ. յիշատակ կամ նշան յաղթութեան կանգնեալ. ֆիւթուհաթ աշտմէթի.
Ուրանօր մահն թագաւորեաց, անդ զախոյեանն կանգնեալ. իբրեւ յախոյանի ուրուք (այս ինքն իրիք) վերայ այնպէս եդ զգիրն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)
Ախոյեան եւ կնիք յաղթող ընդդէմ թշնամւոյն. (Շար.։)