elevation, exaltation;
advancement, promotion.
Ամբառնալն, եւ ամբառնիլն. վերացումն. վեր ելլալը կամ վերցնելը. եօգարը գալգմասը՝ գալ, տըրմասը.
Ամբարձմամբ բազկացս։ Յամբարձումն գլխոյ՝ ընկճի։ Հանդէպ տեսութեան աչացս ամբարձման։ Ի կէտ ամբարձման նժարի։ Որպէս ի վհէ ամբարձմամբ հանեալ զծանրութիւն մարդոյս. (Նար.։)
Կուտակումն. դնզանալն. ուռիլը.
Ամբարձումն ալեացն, որ ի պատառմանէ ջուրցն, վարէ զմնացեալ նաւսն. (Խոր. ՟Բ. 7։)
Բարձրութիւն. բարձր դիրք. բարձր ըլլալը, բարձր տեղ. եիւքսէքլիք. եիւճէլիք. դեփե.
Յամբարձմանէ բարձրութեան գերագունիցն կայից ստորասուզեալ։ Կայմն ամբարձման ի կայից իւրոց խլեցաւ։ Ի կատար ամբարձման գլխոյն կարմեղայ։ Ըստ ամբարձման կամարի. (Նար.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ամբարձումն | ամբարձմունք |
accusatif | ամբարձումն | ամբարձմունս |
génitif | ամբարձման | ամբարձմանց |
locatif | ամբարձման | ամբարձմունս |
datif | ամբարձման | ամբարձմանց |
ablatif | ամբարձմանէ | ամբարձմանց |
instrumental | ամբարձմամբ | ամբարձմամբք |