Աննուազ

adj.

ԱՆՆՈՒԱԶ որ եւ ԱՆՆԻԱԶ. ἁμείωτος. non imminutus, de quo nihil imminui potest. Որ ոչ նուազի, եւ որում ոչինչ նուազի. անպակասելի. անսպառ. անթերի. անկարօտ.

Աննուազ գոլ եւ անշարժ ամենայն ուրեք. (Դիոն. եկեղ.։)

Որ աննուազ է եւ անբաւ։ Աննուազ բարիք։ Զի իցէ աննուազ տալ ո՛ւմ պիտոյ իցէ. (Յճխ. ՟Զ. ՟Ժ. ՟Ի՟Գ։)

Զաննուազ լուսոյդ. (Ագաթ.։)

Աննուազ լիութեամբ. (Պետ.։)

Աննուազ յարդարութեան վաստակոց. (Խոսր.։)

Աննուազ գոլով յընտանի փառացն. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

adv.

cf. ԱՆՆՈՒԱԶԱԲԱՐ.