astonishment, surprise, amazement, stupor;
dulness, heaviness, stupidity;
lethargy;
յ— կործանել, to be hebetate;
cf. Ապշեցուցանեմ;
յ— կործանիլ, ընկղմիլ, cf. Ապշիմ.
ἕκστασις, θάμβος. exstasis, alienatio mentis, stupor, horror. Ապուշն լինել. բարձումն ուշոյ. թմբրութիւն. ցնորումն. հիացումն. արհաւիրք. անզգայութիւն. ահ եւ երկիւղ. պակուցումն.
Հարցէ զքեզ տէր ապշութեամբ մտաց. (Օր. ՟Ի՟Ը. 28։)
Ապշութիւն ի ճանապարհին։ Ապշութիւն ունի զսիրտս ձեր. (Ժող. ՟Ժ՟Բ. 5։ Մրկ. ՟Ը. 17։)
Ապշութիւն եւ անխոհեմութիւն (կոչէին) զհեզութիւն. (Նիւս. թէոդոր.։)
Յահագին ապշութենէ թմրութեանն սակաւիկ մի ոգի առեալ։ Ի մեծ տրտմութիւն ապշութիւն ընկղմեալ։ Մոլորութեան ապշութիւն, եւ այլն. (Փարպ.։)
Վհատիմ տարակուսեալ ապշութեամբ։ Անյոյս ապշութիւն. եւ այլն. (Նար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապշութիւն | ապշութիւնք |
| accusatif | ապշութիւն | ապշութիւնս |
| génitif | ապշութեան | ապշութեանց |
| locatif | ապշութեան | ապշութիւնս |
| datif | ապշութեան | ապշութեանց |
| ablatif | ապշութենէ | ապշութեանց |
| instrumental | ապշութեամբ | ապշութեամբք |