ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՐԴԱՐԱԴԱՏԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԴԱՐԱԴԱՏՈՒԹԻՒՆ.
Ուրանան զճշմարտութիւն եւ զարդարադատողութիւնն Աստուծոյ. (Եփր. աղքատ.)
Ճշմարտութիւն արդարադատաւորութեան Աստուծոյ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արդարադատողութիւն | արդարադատողութիւնք | 
| accusatif | արդարադատողութիւն | արդարադատողութիւնս | 
| génitif | արդարադատողութեան | արդարադատողութեանց | 
| locatif | արդարադատողութեան | արդարադատողութիւնս | 
| datif | արդարադատողութեան | արդարադատողութեանց | 
| ablatif | արդարադատողութենէ | արդարադատողութեանց | 
| instrumental | արդարադատողութեամբ | արդարադատողութեամբք |