adj.

Քարոզ աւետեաց. աւետաւոր.

Աւետաքարոզ հրեշտակք։ Լինել աւետաքարոզ յարութեան. (Կանոն.։) (Սանահն.։)

Յայտնեցաւ նախ հրեշտակաց, զի աւետաքարոզ եղեն տիեզերաց. (Տօնակ.։)

Աղիա վերացաւ յերկինս՝ իբրեւ աւետաքարոզ վերնոցն. (Անան. ի յհ. մկ.։)