lofty, proud, supercilious, haughty.
Բարձր՝ յօնիւք, այսինքն ամբարտաւան՝ աչօք. ամբարհաւաճ, սնապարծ.
Առ ինքնարգոյ բարձրայօնն. (Նար. ՟Գ։)
Ահարկութիւնն՝ առ ապստամսն ի պատուիրանէն է պիտանացու, եւ առ բարձրայօնսն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։)
Բարձրայօն պարծանօք. այսինքն ամբարտաւանական. (Ճ. ՟Բ.։)
Իբր Ամբարտաւանութեամբ.
Ամբարտաւանս եւ բարձրայօնս փքայր. (Յհ. կթ.։)
ԲԱՐՁՐԱՅՕՆ՝ ասի լեառն՝ Որոյ բարձր է արտեւան կամ եզր ի դուրս քուաձեւ երեւեալ-բարձրագաթն.
Թանձրութիւնքն ձեան բարձրայօն լերանցն սպառին. (Երզն. լս.։)