adj. s.

opponent, contrary, enemy, adversary.

cf. Ընդդիմամարտ.

Զնիւթն գոյացոյց ի հակառակացն եւ ի դիմամարտացն. (Զքր. կթ.։)

Մի՛ իբր զքո դիմամարտ։ Իբր զլեառն դիմամարտ։ Անհարուածելի ի դիմամարտից։ Պահպանութիւն ի դիմամարտից։ Յարձակմունք դիմամարտին. (Նար.։)

Դիմամարտ գոլով սրբոցն ընդ կռապարիշտ պաշտամունս. (Շար.։)

Դիմամա՛րտ են բանք գրոց ամենայն խարդախութեանց դիւացն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դիմամարտիկ

Դիմամարտիմ, եցայ

Դիմամարտութիւն, ութեան

Ընդդիմամարտ, ից

Ընդդիմամարտիկ, տկաց

Ընդդիմամարտութիւն, ութեան

Voir tout