accident, occurrence, chance;
 meeting, rencounter;
 collision.
Հանդիպումն. եւ Դիպուած.
Ըստ դիպմանց իմն ի ճանապարհի. (Յհ. կթ.։)
Դիպումն փորձութեանց նախանձորդին իւրոյ ըղձանայ. (Մանդ. ՟Ժ՟Բ։)
Ի պատահիցն եւ ի դիպմանց. (Փիլ. իմաստն.։)
Զբազմայեղանակ դիպմունս Հայաստան աշխարհիս։ Հայեա՛ց յառաջիկայ դիպմունս. (Յհ. կթ.։)
Ըստ դիպման ասացեալ. (Բրսղ. մրկ.։)
ԴԻՊՈՒՄՆ. որպէս ռմկ. դպչիլը. այսինքն Ընդհարումն. բախումն.
Դարձո՛ զբեկեալս յողջութիւն, որ ի դիպմանց ոչ խորտակի. (Նար. ՟Կ՟Գ։)
Իբրեւ զվէմ անշարժելի, որ յարակոծ ալեացն դիպմանց միշտ հարկանիցի. (Սկեւռ. լմբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիպումն | դիպմունք | 
| accusatif | դիպումն | դիպմունս | 
| génitif | դիպման | դիպմանց | 
| locatif | դիպման | դիպմունս | 
| datif | դիպման | դիպմանց | 
| ablatif | դիպմանէ | դիպմանց | 
| instrumental | դիպմամբ | դիպմամբք |