appointment, time, place of meeting, rendez-vous;
fixed time, term, appointed time, assignation.
ԺԱՄԱԴՐՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԺԱՄԱԴԻՐ. գ. συνταγή constitutio, coordinatio ὀρισμός τοῦ καροῦ definitio temporis եւ այլն։ Դրութիւն կամ սահման ժամանակի եւ տեղւոյ. պայմանեալ ժամանակ. Դաշն բանի վասն որորշեալ ժամու՝ ժամանակի, նշանի, եւ այլն. խօսք դնելը.
Աղաղակեաց մովսէս վասն ժամադրութեան գորտոյն, որպես ժամադիր եղեւ փարաւոնի. (Ել. ՟Ը. 12։)
Ժամադրութիւն էր առն իսրայէլի առ դարանակալսն՝ հրով հանել նոցա զբոց ծխոյ քաղաքին. (Դտ. ՟Ի. 38.) (ուր յօրինակս ինչ յն. դնի, նշան)։
Իբրեւ եհաս ժամադրութիւնն, եւ չտայ զգանձս փրկանացն. (Խոր. ՟Բ. 23։)
Տալ նմա երից աւուրց ժամադրութիւն. (Աթ. զաքէ.։)
Կանխագոյն քան զասացեալժամադրութիւնսն յարուցեալ. (Եղիշ. թաղմ.։)
Տայ ժամադրութիւն ապաշխարութեան. (Մխ. երեմ.։)
Ատէ (փոխառուն) զաւուրն ժամադրութիւնսն։ Որպէս երկունք յղւոյ են ժամադրութիւնք նոցա (վաշխառուաց). (Մանդ. ՟Զ.) (որ մերձի ի յաջորդ նշ. )։
ԺԱՄԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. որպէս Սահմանեալ ժամանակ կենաց կամ կենցաղոյս. կատարած. օրհաս. կեանքին ու մահին միջոցը, մահուան կետը.
Կատարեաց զժամադրութիւն կենաց իւրոց, եւ փոխեցաւ ի հանդերձեալսն. (Վրք. ոսկ.։)
Յօր մահուն իմոյ իմաստնացո՛ զիս, եւ պահեա՛. եւ այժմ անարատ պահեա մինչեւ ի կէտ ժամադրութեան իմոյ. (Մարաթ.։)
Յետ այսմ ժաադրութեան կենացս. (Յհ. կթ.։)
Մերձ է օր տեառն.. . իրաւանց ժամադրութեանց, որ կենցաղականաւ այսր յաւիտենիս զհանդերձելոցն ինձ կերպարանեն. (Նար. ՟Ա։)
Ծերունի ես, եւ ի հարկաւոր ժամադրութիւնն մերձ. (Ածաբ. մկրտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ժամադրութիւն | ժամադրութիւնք |
| accusatif | ժամադրութիւն | ժամադրութիւնս |
| génitif | ժամադրութեան | ժամադրութեանց |
| locatif | ժամադրութեան | ժամադրութիւնս |
| datif | ժամադրութեան | ժամադրութեանց |
| ablatif | ժամադրութենէ | ժամադրութեանց |
| instrumental | ժամադրութեամբ | ժամադրութեամբք |