s.

intellect, understanding;
sense, sentiment;
cenception;
meaning, sense, signification;
thought, design.

s.

νόημα, ἕννοια intellectio, cogitatio Իմացումն. իմանալն. իմացողութիւն. ծնունդ մտաց. խորհուրդ. ուշ.

Ոչ դանդաղեալ մտօք խօսիցիմք, այլ իմացածով զբանն բերիցեմք։ ամենայն երկիւղիւ ընդ. նմա եւ վասն նորա բնաւ իմացուածովք աւարտել զբանն. (Խոսր.։)

Ստուգագէտ իմացուածիւ ծանուցեալ։ Զնոյն բարեաց իմացուածս յայտ ածեալ. (Յհ. կթ.։)

Ճեղքեն զբանն ըստ թիւր եւ տկար իւրեանց իմացուածոցն. (Շ. թղթ.։)

Յառաջ գան ի յառաջնոյն իմացուած է յերկրորդսն։ իմացուածք նոցա ոչ են ըստ մերոց իմացուածոց. (Մաքս. ի դիոն.։)

ԻՄԱՑՈՒԱԾ. νόος, νοῦς intellectus, mens. Իմացական զօրութիւն. միտք.

Զանսպառ խաղացմունս աստուածայնոցն ի վերայ իմացուածոզդ շարժմունս ծանեայ. (Խոր. ՟Ա. 1։)

Թէ առաջինն եւ միջին փորուածքն կրեն ինչ, իմացուածքն հանդերձ զգայարանօքն հատանին. (Նիւս. բն.։)

Առատութիւն իմաստութեան աստուծոյ եւ դատաստանի նորա անցանէ զիմացուածով մարդկան. (Լծ. ածաբ.։) (որք բերին եւ ի ՟Ա նշ։)

ԻՄԱՑՈՒԱԾ. իմաստ բանին. դիտաւորութիւն բովանդակեալ ի բանին.

Գիրս ստանալ ... զի ի նոցանէ զբանսն եւ զիմացուածս բերիցէք ի միտս ձեր. (Ոսկ. յկ.։)

ԻՄԱՑՈՒԱԾ. φρόνησις prudentia. Խոհականոկթիւն. իմաստութիւն.

Ձերոցդ իմացուածուածոյ խորհուրդ, եւ մերոյս հաւատոյ բանն. (Աթ. ՟Դ։)

ԻՄԱՑՈՒԱԾ. αἵσθησις sensus. Ազդումն. ըմբռնումն զգայութեանց.

արդի իմացուածովս զգայութեանց մաքրոց իմանամք զերեւելիսս. (Եւագր.։)